#manifestorakyat2021
2a: Kebebasan Berekspresi
Pengenalan
Perlembagaan Persekutuan menjamin hak kebebasan bersuara di Malaysia tetapi juga membenarkan had-had yang ditetapkan oleh Parlimen, sebahagian besarnya berkaitan dengan ketenteraman awam dan keselamatan negara. Selama bertahun-tahun, parti pemerintah sejak Merdeka terus meneguhkan undang-undang ini, kononnya demi mengekalkan keharmonian etnik dan agama, tetapi hakikatnya untuk meningkatkan cengkaman kuasa politik.
Ruang kebebasan kecil yang disingkap oleh kerajaan reformis Pakatan Harapan yang dipilih memegang tampuk kekuasaan pada Mei 2018 tidak lama kemudian terkatup selepas rampasan kuasa dalaman pada Februari 2020. Ketika keadaan politik yang tidak menentu semakin panas dengan lebih banyak perebutan kuasa melalui pakatan politik baharu dalam kerajaan negeri dan persekutuan, terdapat pelbagai ancaman baharu terhadap kebebasan bersuara, termasuk peningkatan kekerapan penggunaan undang-undang sebagai senjata penindasan untuk mengganggu, menakut-nakutkan dan mendiamkan suara-suara sumbang. Kerajaan berikutnya di bawah Tan Sri Mahiaddin Yasin daripada Perikatan Nasional mengisytiharkan darurat negara dan menggantung Parlimen pada Januari 2021, kemudian menggubal undang-undang zalim yang kononnya bertujuan memerangi berita palsu—kedua-dua tindakan itu dikatakan perlu untuk membendung wabak COVID-19. Parlimen hanya bersidang semula tujuh bulan kemudian berikutan tekanan daripada semua lapisan masyarakat, sehinggalah kepada Yang di-Pertuan Agong. Rakyat biasa telah menerima kesan dari taktik kerajaan yang sewenang-wenangnya menyekat kebebasan bersuara, seperti yang dibuktikan oleh pelbagai kertas siasatan yang dibuka untuk menyiasat warga siber berhubung siaran media sosial yang mengkritik kerajaan, kerabat diraja atau ahli politik. Pihak berkuasa telah berulang kali menggunakan wabak itu sebagai alasan untuk mengekang perhimpunan aman, walaupun penganjur berusaha keras untuk menguatkuasakan pemakaian topeng, penjarakan sosial dan langkah kesihatan pencegahan lain. Trend regresif ini berterusan di bawah kerajaan semasa yang diketuai oleh Dato’ Sri Ismail Sabri Yaakob daripada Barisan Nasional, yang dilantik sebagai perdana menteri berikutan peletakan jawatan Tan Sri Mahiaddin Yasin kerana kehilangan sokongan majoriti di Parlimen.
I: Rangka Kerja Perundangan tentang Kebebasan Bersuara
Bagi sebuah negara yang bercita-cita menjadi negara maju menjelang 2025, Malaysia seharusnya cukup yakin untuk memberi komitmen kepada prinsip demokrasi berdasarkan penghormatan terhadap hak asasi manusia sejagat dan kebebasan berekspresi, berhimpun dan bersuara. Sudah tiba masanya kerajaan memulakan program pembaharuan perundangan untuk menyelaraskan rangka kerja perundangan dengan kewajipan hak asasi manusia antarabangsa Malaysia dengan melakukan perkara berikut:
1. Hentikan segera ugutan, gangguan dan sekatan terhadap wartawan, pembela hak asasi manusia dan pelaku masyarakat sivil lain di Malaysia yang menggunakan hak mereka untuk bersuara, membantah dan menuntut ketelusan daripada kerajaan.
2. Melaksanakan moratorium serta-merta ke atas penggunaan, dan bergerak ke arah pemansuhan, undang-undang yang menyekat kebebasan bersuara.
Contohnya seperti Akta Hasutan 1948, Akta Rahsia Rasmi 1972, Akta Mesin Cetak dan Penerbitan 1984…
(Lew Guan Xi, Cadangan 2A-1)
...serta Seksyen 233 Akta Komunikasi dan Multimedia 1998, yang menjenayhkan komen yang menyebabkan kegusaran mana-mana orang, dan Seksyen 114A Akta Keterangan (Pindaan) (No. 2) 2012.
(Bilqis Hijjas, ReformARTsi, Cadangan 2A-2)
3. Pembaharuan atau pindaan Seksyen 504 dan 505(b) Kanun Keseksaan, yang mempunyai peruntukan yang terlalu luas untuk menjenayahkan ucapan yang membawa kepada pelanggaran "keamanan awam" dan "ketenangan awam".
(Bilqis Hijjas, ReformARTsi, Cadangan 2A-2)
4. Pembaharuan Akta Universiti dan Kolej Universiti 1971 berhubung dengan kebebasan pelajar untuk bersuara.
Menambahbaik Akta Universiti dan Kolej Universiti 1971 berhubung dengan kebebasan bersuara pelajar.
Universiti awam di Malaysia harus bercita-cita untuk memupuk wacana intelektual tahap tertinggi dengan memupuk pemikiran kritis dan menggalakkan debat terbuka, tidak terbelenggu oleh nilai moral yang sempit dan doktrin agama atau politik. Persatuan dan fakulti universiti awam di Malaysia harus dibenarkan untuk menganjurkan ceramah, debat dan acara kampus lain tanpa pengawasan sewenang-wenangnya atau risiko pembatalan. Perlu ada garis panduan yang jelas berkaitan dengan rantaian perintah di universiti, dan sistem yang telus yang menentukan siapa yang diberi kuasa untuk membatalkan acara dan atas alasan apa.
(Bilqis Hijjas, ReformARTsi, Cadangan 2A-3)
5. Membangunkan garis masa yang konkrit dan pelan tindakan ke arah penyegeraan ratifikasi perjanjian hak asasi manusia antarabangsa.
Khususnya, Perjanjian Antarabangsa mengenai Hak Sivil dan Politik (ICCPR) dan Perjanjian Antarabangsa mengenai Hak Ekonomi, Sosial dan Budaya (ICESCR).
6. Hanya sekat kebebasan bersuara dan berhimpun jika wujud asas undang-undang ke atasnya dan benar-benar perlu dan mematuhi norma hak asasi manusia.
Semasa kita mengharungi gerak balas terhadap COVID-19 dan krisis lain, sebarang sekatan terhadap kebebasan bersuara dan berhimpun mengikut perlembagaan mesti: (a) mempunyai asas undang-undang, (b) mematuhi norma hak asasi manusia dan piawaian hak asasi manusia antarabangsa, (c) berdasarkan keperluan mutlak dan tidak bersifat sewenang-wenangnya, dan (d) disemak secara berterusan untuk memastikan semua tindakan yang diambil adalah berkadar dengan objektif tunggal untuk menghentikan penyebaran COVID-19 atau krisis lain.
(Wathshlah Naidu & Nalini Elumalai, Mesyuarat Dasar Dialog Awam, 2 Oktober 2021)
7. Fokus pada pendidikan dan penyebaran maklumat awam menentang "berita palsu".
Ikuti teladan Kementerian Komunikasi dan Multimedia, bukannya menumpukan kepada penjenayahan dan penganiayaan. Jadikan laman sesawang semakan fakta mudah untuk diakses.
(Lew Guan Xi, Mesyuarat Dasar Dialog Awam, 2 Oktober 2021)
II: Rejim Maklumat Progresif
Hak untuk mendapatkan maklumat mencerminkan premis asas bahawa semua maklumat yang dipegang oleh negeri dan institusi kerajaan yang berkaitan, pada dasarnya, adalah maklumat umum dan hanya boleh ditahan atau disekat jika terdapat alasan yang sah, seperti untuk tujuan keselamatan atau privasi negara.
Mesti ada jaminan asas kepada akses terbuka dan telus kepada maklumat yang dipegang oleh pihak berkuasa awam. Sebarang langkah untuk menyekat akses kepada maklumat mestilah sah, perlu, berkadar dan dibatasi masa. Sebelum menyekat akses kepada maklumat dan menjenayahkan pendedahannya, ujian kemudaratan yang besar hendaklah sentiasa dijalankan untuk membuktikan bahawa pendedahan maklumat itu akan menyebabkan kemudaratan yang besar kepada tujuan yang sah yang mungkin mewajarkan kerahsiaan.
(Wathshlah Naidu, Mesyuarat Dasar Dialog Awam, 2 Oktober 2021)
8. Gubal undang-undang hak untuk mendapatkan maklumat tanpa berlengah lagi dan hapuskan undang-undang kerahsiaan yang menyekat ekspresi.
9. Kaji dan pinda Akta Perlindungan Pemberi Maklumat 2010 untuk meluaskan skop imuniti.
(Arief Hamizan, Mesyuarat Dasar Dialog Awam, 2 Oktober 2021)
III: Persekitaran yang Membolehkan bagi Mempromosikan Kebebasan Media
Media mesti boleh berfungsi secara bebas dan tanpa rasa takut akan kesan negatif untuk menerbitkan atau menyebarkan maklumat dan idea, termasuk yang mengkritik kerajaan, sebagai sebahagian daripada tugas mereka.
10. Gugurkan semua siasatan dan berikrar untuk menghentikan semua tindakan ugutan terhadap media dan wartawan.
11. Merealisasikan cadangan penubuhan Majlis Media Malaysia
Majlis akan bertindak sebagai badan kawal selia kendiri yang telus dan bebas untuk industri.
(Lew Guan Xi, Cadangan 2A-1)
12. Mansuhkan Akta Mesin Cetak dan Penerbitan 1984 dan Seksyen 233 Akta Komunikasi dan Multimedia 1998.
(Lew Guan Xi, Cadangan 2A-1)
Menteri Dalam Negeri diberikan budi bicara yang luas untuk mengharamkan penerbitan tanpa mengambil kira kesahihan di dalam Akta Mesin Cetak dan Penerbitan 1984, dan ini mewujudkan suasana yang menakutkan bagi media cetak. Seksyen 233 Akta Komunikasi dan Multimedia 1998 menjenayahkan “penggunaan kemudahan atau perkhidmatan rangkaian yang tidak wajar”.
13. Mengguna pakai dan melaksanakan Pelan Tindakan PBB mengenai Keselamatan Wartawan dan Isu Impuniti serta resolusi Majlis Hak Asasi Manusia PBB yang berkaitan.
Laksanakan dengan mengadakan perundingan dengan pihak berkepentingan utama.
(Nalini Elumalai, Mesyuarat Dasar Dialog Awam, 2 Oktober 2021)
IV: Penapisan
Semak, perbaharui dan selaraskan rangka kerja kawal selia mengenai penapisan yang sering bercanggah dengan ekspresi kreatif artistik dan mewujudkan persekitaran yang menyekat pengamal seni.
14. Jangan menapis kandungan artistik yang boleh diakses secara umum; sebaliknya, kawal melalui penilaian kandungan.
Penilaian kandungan hendaklah dikelaskan mengikut umur, dan berdasarkan satu set garis panduan yang jelas dan tanpa berselindung, yang konsisten dengan piawaian antarabangsa. Penilaian harus dilaksanakan secara kendiri dan didedahkan kepada umum oleh pengamal seni yang terlibat, dan bukannya melalui pelesenan yang membebankan dan memakan masa. Penalti hendaklah dikenakan hanya kepada pesalah. Ini akan membolehkan khalayak tempatan ikut serta secara sukarela dengan persetujuan termaklum menikmati bahan yang mereka pilih.
(Bilqis Hijjas, ReformARTsi, Cadangan 2A-4)
15. Kaji dan pinda semua sistem pelesenan dan rangka kerja undang-undang untuk mengurangkan beban artis.
Hapus semua beban yang tidak sepatutnya ke atas artis tempatan, termasuk sekatan ke atas kapasiti kreatif dan keperluan mereka yang menimbulkan beban kewangan tambahan dan sangat menyempitkan kebebasan bersuara, seperti Akta Hiburan (Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur) 1992 dan Akta Penapisan Filem 2002.
(Bilqis Hijjas, ReformARTsi, Cadangan 2a-5; Arief Hamizan, Mesyuarat Dasar Dialog Awam, 2 Oktober 2021)
16. Bentuk sebuah badan bebas, profesional, telus dan bertanggungjawab bagi ahli industri, artis dan masyarakat sivil yang berkelayakan untuk mengawal selia filem.
Keputusan badan kawal selia bebas ini juga boleh dicabar di mahkamah.
V: Potensi Seni dalam Pembangunan Manusia
Kesenian harus menjadi keutamaan dalam agenda negara dan diiktiraf sebagai elemen penting untuk membangunkan peribadi, masyarakat dan negara, dan bukannya dilihat sebagai alat ekonomi semata-mata.
17. Mengiktiraf hak artis dan melindungi kebebasan mereka bersuara.
18. Membangunkan dasar seni dan budaya kontemporari.
Mulai dengan membangunkan pelan hala tuju berdasarkan perundingan yang inklusif dan pelbagai dengan pelbagai pihak berkepentingan, dan melaksanakan dasar melalui program dan insentif yang berkesan.
19. Beri sokongan pembiayaan kepada institusi yang terlibat dalam pembangunan seni dan budaya.
Ini termasuklah kedua-dua institusi awam dan swasta, serta projek komuniti.
20. Sediakan saluran rasmi bagi sokongan pembiayaan dan sebuah mekanisme untuk menyediakan keselamatan sosial bagi artis bebas.
Ini termasuklah mewujudkan daftar artis kebangsaan.
21. Peruntukan sumber untuk meluaskan pendidikan seni dalam sistem pendidikan negara, dari peringkat rendah sehingga ke peringkat pengajian tinggi.
(June Tan, ReformARTsi, Cadangan 2A-6)
Please fill in all the fields
Sorry You have alreadry submitted your data
Please fill in all the fields
justinleong
For a better and fairer electoral system and to eliminate cronyism, corruption and
Index | First Name | Last Name | Organisation | Submission Date |
---|---|---|---|---|
1 | Chee Han | Lim | Agora Society | 17/10/2022 |
1 | Swee Lin | Loh | Individual | 28/09/2022 |
2 | Laura Sui San | Kho | Mental Health Association of Sarawak (MHAS) | 28/06/2022 |
1 | Laura Sui San | Kho | Mental Health Association of Sarawak (MHAS) | 28/06/2022 |
1 | Laura Sui San | Kho | Mental Health Association of Sarawak (MHAS) | 28/06/2022 |
1 | Laura Sui San | Kho | Mental Health Association of Sarawak (MHAS) | 28/06/2022 |
1 | Laura Sui San | Kho | Mental Health Association of Sarawak (MHAS) | 28/06/2022 |
1 | Mohd Asraf Sharafi | Mohd Azhar | Individual | 25/06/2022 |
1 | Chee Han | Lim | CSO Health Cluster / People's Health Forum | 14/06/2022 |